15.2–3
Senoch travels to his home region of Poitou to perform miracles. Gregory of Tours, after his ordination for bishopric of Tours in 573, warns Senoch that his fame as a miracle worker has bolstered his pride and endangered his salvation. Gregory, however, manages to correct Senoch's behaviour.
Sed cum per eum Dominus super infirmos multas faceret virtutes, et ille ita se dixit includere, ut numquam humanis aspectibus appareret, consilium suasimus, ut non se perpetuo in hac conclusione constringeret, nisi in illis tantum dumtaxat diebus, qui inter depositionem sancti Martini ac dominici natalis solemnitatem habentur, vel in illis similiter quadraginta, quos ante paschalia festa in summa duci abstenentia, patrum sanxit auctoritas, reliquis vero diebus infirmorum gratia populis se praeberet.
Gregory starts his record of various miracles performed by Senoch.
Caecus quidam Popusitus nomine ad cum venit. Erat enim tunc beatus Senoch iam presbiter ordinatus. Qui dum aliquid alimenti postulat, tactos a sancti sacerdotis manu oculos, ut signum salutare meruit, protinus visum recepi.
Gregory adds that at the year of his death he was about forty years old, and states that the crowd of people who attended Senoch's funeral included also those whom he had freed from either servitude or debt, and those he had nourished or clothed.
(ed. Krusch 1885: 272, summarised by J. Szafranowski)