Valerius lives on a mountain in the territory of Bierzo (Iberian Peninsula) near the basilica of St. Felix.
2. Dum olim spe humanae consolationis destitutus in supra dicto acrae necessitudinis monte, anhelans, degerem nullum habens providum aut subsistentem in ima necessitate ministri venit ad me quidam clericus juventutis fortitudine fretrus, flagitans precabatur ut meae esset disciplinae subjectus. Quem intuens expeditum, atque saeculariis exercitiis aptum, constituti eum operum manuum mearum prodemtorem, alimentisque stipendorum necessitudinis nsotrae esse ministrum.
Cumque in quodam predio fruge, caeteraque alimentorum subsidia sufficienter in suo reposuisset hospitio, quodam die dum ad eum quendam fratellum dirigerem, oblitus primo illi mandare, recordatus postmodum ei in devexo lateris descendenti ut unum modium de cibaria vicino illi caeco det et medium modium alii cuidam pauperi.
The next night Valerius has a dream that he is brutally chastised. Then God reveals to him that this is a punishment for shouting in a loud voice that he was giving alms.
(ed. C.M. Aherne 1949: 115, 117)